Dünyada yaşlı nüfusun artmasıyla birlikte, Dünya Sağlık Örgütü, 2005
yılında “ Yaşlı Dostu Kent” kavramını gündeme getirmiştir.
Burada amaç; yaşlıların sosyal yaşama katılımını kolaylaştırmak, onların
gençlerle kaynaşmasını sağlamak, yaşlıları kent yaşamına entegre etmek, daha az
yardımla, kendi kendilerine yeter hale gelmeleri için, hayatı kolaylaştıracak
düzenlemelerle, onlara karmaşık gelen her şeyi, basit, öğrenilebilir ve
ulaşılabilir kılmak olarak özetlenebilir.
Hepimizin yaşlı yakınlarımıza refakat edip, yardımcı olduğumuz,
bakımlarıyla ilgilendiğimiz dönemlerimiz olmuştur. Sadece yaşlı açısından
değil, ona yardımcı olan insanlar için de zor bir durumdur bu. Oysa yaşlı
bireylere göre düzenlenmiş mekanlar, ev düzenleri, ve kentlerle birlikte, kent
hayatına katılım, daha rahat olacaktır. Kentsel tasarım ve düzenlemeyle
yapılacak olan “ yaşlı dostu kent” lerle, yaşlıların ve tabii “engelli
insanlar”ın da “yaşam kalitesi yükselecektir. Yaşlıların kent yaşamına aktif
katılımının sağlanabilmesi için yapılması gerekenleri ve yaşlı ve kent
ilişkisini “Dünya Sağlık Örgütü” belli başlıklarda toplamıştır. Bunlar:
_ Dış mekanlar ve binalar
_ Konut ( Düz ayak ya da asansörlü, tutunma aparatlı vb.)
_ Ulaşım ( kolay ve ücretsiz olmalı)
_ Bilgi edinme ve iletişim
_ Sosyal katılım
_ Sağlık hizmetleri ve destek hizmetleri ( erişilebilir olmalı)
_ İş gücüne katılım
_ Toplumsal yaşama dahil olma ve toplumun yaşlıya saygı duyması
_ Güvenliği sağlama
Yaşlıların sağlıklı bir şekilde yaşlanabilmesi, sosyal yaşamdan kopmaması,
yaşadıkları zorluklar konusunda farkındalık yaratılması için, yerel yöneticiler
ve gerontologlar arasında işbirliği yapılarak, “ Yaşlı Dostu Kent” projeleri,
bir an önce hayata geçirilmelidir. Umarım, çok sayıda emeklinin yerleştiği
Antalya’mız da, en kısa sürede “Yaşlı Dostu Kent” e dönüştürülür.
