Gençler Dolar karşısında mantığını kaybetti
Merhaba gençler, ekonomi denen o gizemli dünyada dolaşırken cebimizdeki paraların tek yönlü değil de biraz olsun dönüş yapmasını beklemek, adeta UFO'ların dünyayı ziyaret etmesini beklemek gibi bir şey. "Dolar yükselirken ne yapmalı abi?" sorusu gençler arasında popülerliğini artırmış durumda, çünkü doların yükselmesi demek bizim ceplerimizin yerin dibine inmesi demekmiş meğerse.
Dolar Yükselirse Ben Düşerim! Dolar, sanki gençlerin moralini düşürmek için var gibi. Yani bir gün dolar yükseliyor, bir gün düşüyor; o da ne, gençlerin ruh halini etkilemeye yetiyor. "Yahu sen bir karar ver artık, ne zaman düşeceksin?" demekten kendimizi alamıyoruz. Belki de dolar biraz meditasyon yapmalı, kendini bulmalı. Öyle bir çıktı ki kendisini herkesten yüksek görüyor. Dünyanın kralıymış gibi. ‘Yav bu kadar kibir fazla dediğinizi’ duyar gibiyim. İn aşağı oradan. İn. Nolur in. İn.
Ekmek alacak paramız yok ama 'Ekmek Aslanın Ağzında' deniliyor. Ekmek alacak paramız olmamasıyla ilgili bir tabiri duyduğumuzda, doğal olarak "Acaba aslan aç kalmış mıdır?" diye düşünmeden edemiyoruz. Aslan enerjiyi nereden alacak? Ceylan avlasa etin kilosu ne kadar olmuş? Ceylan eti tağ şiş olarak değerlendirilir mi sorusu da geliyor akıllara. Eğer ekmeği aslanın ağzında arıyorsak, demek ki ekonomik sorunlarımız biraz daha fazla soğuyacak gibi duruyor. Aslana artık yol gözüktü. Mevsimlik işçi olmak zorunda. 6 ay tatil 6 ay yatış. Yoksa o konforu nerede bulacak bir daha. Aslan gibi çalışan mevsimlik işçileri de dahil edelim olaya. Gençlerin yaşadığı sorunların bir bölümünü onlarda yaşıyor. Ne sigortaları var ne kadroları, bir insan nasıl medeniyetleştiği iddia edilen toplumda güvencesiz hisseder. Aslında aslan da biz değiliz. Avlanmayı bekleyen ceylan olmasak yeter.
Fiyatlar artarken bende fiyatlar gibi artmalıyım. Market fiyatları adeta bir roket gibi gökyüzüne fırlıyor. Elon Musk ve NASA’ya adeta ders veriliyor burada. Dünyaya haddini bildiriyoruz. Uzayın derinliklerinde gizemli bir kahraman gibi serüven yaşıyor gıda fiyatları. Mercimek özellikle kara şimşek lakabıyla tanınır ama artık Star Trek’te Kaptan Körk’ün en iyi dostu haline gelmiş. Kara şimşek değil kara madde olmuş sevdiceğim. "Peki, biz gençler neden fiyatlar gibi artmıyoruz?" diye düşünüp duruyoruz. Belki de bir süper kahraman gibi kostümle dolaşmalıyız, belki de bu şekilde indirim alırız. Vergi affı bile alabiliriz bazıları gibi. Bazıları gibi… kahraman olmayanlar gibi…
İş bulma süreci sanki bir gizem avı gibi. CV hazırla, iş görüşmelerine git, sonra belki belki belki iş bulursun. Eğer iş bulma süreci bir bilgisayar oyunu olsaydı, kesinlikle hilesini arardık. "İş bulma süreci hakkında konsol komutları neler?" diye Google'ı deldiğimiz oldu mu bilemiyorum, ama olabilir. Gençler olarak ekonomik sorunlarla baş etmeye çalışmak, yani cebimizin içindeki bozuk paraları saymaya çalışmak, bazen bizim için bilim kurgu gibi geliyor. Ama ne yaparsak yapalım, yine de her ayın sonunda maaşımızı bir bilim adamı titizliğiyle hesaplamak zorundayız. Doların dansı bitse de biz de biraz nefes alabilsek diye bekliyoruz. Umarım ekonomik sorunlarımız, bir şekilde komik bir şekilde çözülür. Yoksa biz de ekonomik komedyanın başrol oyuncuları olmaya devam ederiz!
