Pek çok hayvan sever gibi, ben de hayvanları severim. Ama eşeği bir başka severim. Çünkü istisnasız tüm insanların haksızlık yaptığı, değerini bilmediği tek hayvandır eşek…
Ağırlığınca yük taşıyan, yüzlerce yıl insanların işlerini uysal bir boyun eğişle yapan eşek, insanların zalim davranışlarının da hedefi olmuştur! Bu çalışkan hayvan, dağda bayırda insanı ve onun yüklerini taşırken, bir de dayak yemiştir çoğu kez. Sırtına semeri vuranlar, değerini bilmemişlerdir bu güzel ve çalışkan hayvanın.
Hayatın bütün ağırlığını, bütün yükünü omuzlarında taşıyan, çok çalışan, sessiz ve kadersiz insanların kaderine benzetirim, eşeklerin kaderini de. O insanlar için de derler ya hani; “ İnsan eşek olunca, sırtına semer vuran çok olur.” diye. Gerçi bu söz: “ Kişi akılsız, budala olursa, çevresi bu durumunu sömürür: Kendisiyle alay edenler, ondan çıkar sağlayanlar çok olur.” anlamında söylenir ama, sanıldığı gibi, ne bu insanlar akılsızdır, ne de “eşek” sözcüğü, hakaret anlamında kullanılmayı hak eder.
İnsanlar tuhaftır; “Arslan gibi adam “ sözüyle adamı övdüklerini düşünürler. Oysa Arslan yırtıcı bir hayvandır. İnsanlara da bir yararı yoktur. Ama “Arslan gibi “dediğinizde mutlu olan insana, “eşek gibi“ derseniz dayak bile yersiniz. Oysa eşek çalışkan, uysal ve güçlü bir hayvandır. İnsana zararı yoktur ama, faydası çoktur. Üstelik güzel bir hayvandır.
Dünyanın en güzel gözlü hayvanı “eşektir.” Hep “ceylan gözlü” benzetmesi yapılır ama, “eşek gözlü “dediğinizde insanlar kızabilir. Doğrusunu isterseniz, öğrenciyken bir öğretmenim bana; “eşek gözlü kızım” dediğinde çok üzülmüş ve ağlamıştım. O zaman gülerek anlatmıştı sınıfa; eşeğin dünyanın en güzel gözlü hayvanı olduğunu.
Kimsenin üstlenmediği sorumlulukları alıp, omuzunda taşıyamayacağı kadar ağır yüklerle, sessizce ve sabırla çalışan, saygı, takdir ve değer görmeyen iyi ve çalışkan insanlara, haksızlık ve nankörlük yapanlarla, eşeği aşağılayan ve hayvanlar içinde değersiz kılan insanlar, bence aynı kötü niyetli insanlardır. Bakış açıları aynıdır!
Bu insanlara rastladığımda, bazen ben de, eşeklerin uğradığı haksızlığı ve kaderi yaşadığıma inanıyorum. Sanki omuzlarımdaki yük daha da ağırlaşıyor! İyi niyetli ve sorumluluk sahibi olup, sessizce taşıyabileceğinden fazla yükü omuzlamış olanları, çalışkan insanları, “aptal ve eşek” yerine koyanları, onları akıllarınca saygısızca nitelendirip haksızlık yapanları kınıyorum. Bu insanları değil, eşekleri seviyorum.
