Başka bir şehirde yaşayan ve cezaevinde bulunan baba, boşanma davasında velayetin kendisine verilmesini ve çocuklarla haftanın belirli günlerinde görüşmesini talep etti. Mahkeme, babanın taleplerini kabul etti. Baba, karar düzeltme talebinde bulununca dosya Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'ne geldi.
Yargıtay, karar düzeltme talebini kabul ederek, mahkemenin verdiği kararı bozdu. Yargıtay kararında, "Cezaevinde bulunan babanın, çocuklarıyla kişisel ilişki kurmasına engel teşkil edecek bir durum bulunmamaktadır" denildi.
Kararda, "Ceza ve tutukevinin, tutuklu ve hükümlülerin yakınlarıyla mevzuat çerçevesinde görüşme imkanı ölçüsünde, çocukla tutuklu veya hükümlü ebeveyni arasında kişisel ilişki tesis edilebilir. Dosya kapsamından mahkemece, ortak çocuk ve baba arasında yasal düzenlemeler dikkate alınarak, açık görüş imkanıyla ilgili babanın hükümlü olarak bulunduğu cezaevinden bilgi alınmak suretiyle çocukla babası arasında görüş ve ziyaret imkanının araştırıldığı görülmüş ise de; kişisel ilişki düzenlenirken infazda zorluk ve tereddüt oluşturmayacak şekilde kişisel ilişki tesis edilmesi gerekmektedir. Ayrıca özellikle çocuğun yaşı, eğitim çağında olması, görüş günleri, ortak çocuğun bulunduğu yer ile hükümlü babanın bulunduğu cezaevi arasındaki mesafe ve yolda geçecek süre dikkate alınarak, infazda tereddüt oluşmayacak şekilde kişisel ilişkinin düzenlenmesi gerekmekte iken, uygun şekilde kişisel ilişki tesis edilmemesi doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir" ifadeleri yer aldı.
Bu karar, cezaevinde bulunan babaların, çocuklarıyla kişisel ilişki kurmasına yönelik önemli bir adım olarak değerlendiriliyor.