Anayasa önünde hepimiz eşitiz deniyor ama, insan sormadan edemiyor; “Bu nasıl eşitlik?” diye. Çünkü pek çok konuda millet ile vekilleri eşit değil! Mesela millet 20-30 sene çalışmadan emekli olamıyor, ama vekil 2 sene vekillik yaptığı zaman, en ballı emekli maaşını alabiliyor! Vekillerin maaşı, milletin maaşından çok daha yüksek! Emekliden ve çalışanlardan esirgenen maaş artışı, milletvekillerine gelince bol keseden artmış! Son düzenlemeye göre hem emekli hem de vekil olan 300 milletvekilinin maaşı 285 bin liraya yükseltilmiş! Aktif milletvekillerinin maaşı da 170 bin liraya çıkmış! Gözümüz yok, hizmet edip hakkedenlere helal olsun da milletvekilliği meslek değildir! Geçici bir süre millete hizmet etmektir. Haksızlık olan şey ise, 2 yıl milletvekilliği yapmış olan kişilere ömür boyu süper emeklilik verilmesi, 122 bin lira maaş bağlanması ve ömür boyu en üst düzey sağlık hizmetlerinin verilerek, ayrıcalıklı bir sınıf yaratılmasıdır! Oysa geçici bir süre yapılan hizmet için, ücret; sadece hizmetin yapıldığı sürece verilmelidir. Ayrıca 600 vekil de birçok ülkeye göre çok fazladır!
Bir devlet memuru mesela 65 yaşına gelince “potansiyel bunak” sayılıp emekli ediliyor! Keza 65 yaş üstü sıradan vatandaş, ev alıp satacağı zaman, noterden akıl sağlığı yerinde mi diye, doktora yönlendiriliyor! Bu artık zorunlu değil dense de yine de noterlerin inisiyatifine bırakılmış. Eğer işlem yaptıracak yaşlının “yeterliliği” konusunda noter şüpheye düşerse, yine doktora yönlendirebiliyor yaşlıyı. Uygulama makul görülebilir tabii.
Ama asıl tuhaf olan şey; devleti yönetenlerin, 65 yaşını geçseler de akıl sağlığı sorulmuyor! Milletvekillerinin de sorulmuyor, bakanların da sorulmuyor, parti genel başkanlarının da sorulmuyor! Onların akıl sağlığının, 65 ve daha üzeri yaşlarda, iyi olduğunun bir garantisi var da; sıradan vatandaşın yok mu? Bu nasıl eşitlik anlayışı?
Senelerce hizmet vererek emekli olan vatandaşın, sağlık hizmetleri aksarken, ağzına bir tane bile implant diş taktırma hakkı devlet tarafından verilmezken ve bu hala lüks sayılırken, vekillerin ve yakınlarının sağlık harcamalarına bütçeden 52 milyon 567 bin lira ödenmiş olması, eşitlik anlayışına uyar mı?
Milletvekillerine tanınan bunca ayrıcalık ve emeklilik hakkının, pek çok ülkede bu kadar abartılmadığını biliyoruz. Ayrıca milletvekili olabilmek ve bu ayrıcalıklardan yararlanabilmek için çabalayan, çok insan var. Sorun, bu insanların sadece hizmet amacıyla milletvekili olmasının önünü açmaksa eğer; yapılacak en iyi şey, bu abartılı ayrıcalıkların ve emeklilik hakkının kaldırılmasıdır!
Eşitlik ilkesi ve ayrımcılık yasağı, ancak böyle, tam anlamıyla gerçekleşir.
