Çocukluğumuzun en önemli figürleridir anneler ve babalar. Babalar ve çocuklar arasındaki bağı, büyük ölçüde nasıl bir baba olduğunuz belirler.
Babalar istisnasız her çocuğun kahramanı, güç ve güvence sembolüdür. Bu konuda;
“Çocukluk çağında baba korumasından daha güçlü bir ihtiyaç düşünemiyorum” diyor Sigmund Freud.
Yine bu konuda;
“Babanın rolü, yüz öğretmene bedeldir” diyor George Herbert.
Bir çocuğun babası olmanın verdiği mutluluğu, ancak baba olanlar bilir. Çocukların, o küçük, tatlı varlıkların, babalarına karşı gösterdikleri güven, hayranlık ve sevgi dolu bakışların, etkisi altında kalmayan baba var mıdır?
“Baba olduktan sonra göreceksiniz ki, kendi mutluluğunuzdan çok, çocuğunuzun mutluluğu ile mutlu olabilirsiniz” diyen Honore De Balzac haklıdır.
Baba sevgisi ile büyüyen çocuklar da mutlu olur. Ama unutulmamalıdır ki; çocuklar hem annelerini, hem de babalarını çok severler. Onlar için ikisi de vazgeçilmezdir. Belki de sadece bu yüzden:
“Bir babanın çocuklarına yapabileceği en büyük iyilik, onların annelerini sevmektir” diyor Theodore Hesburgh.
Unutmayın sevgili babalar ve anneler; çok sevdiğiniz çocuklarınızın mutlu bir evde büyümesini istiyorsanız, birbirinizle iyi geçinin. Çocuklarınızın yanında tartışıp kavga etmeyin. Bir çocuğu mutlu eden tek şey, sevgi dolu bir evde yaşamaktır.
Diderot diyor ki;
“En kötü babalar kimlerdir bilir misiniz? Gençliklerinde yaptıklarını unutanlar.”
Babalar katı kurallar koyarak, çocukların gençliklerini yaşamalarına engel olduklarında, demek ki empati kuramıyor ve iyi baba” olamıyorlar!
Kısacası zordur kusursuz baba olmak, ama çocuğunuzla birlikte, sevgiyle ve şefkatle öğrenirsiniz bunu.
Ben babamı çok sevdim. O çok iyi bir babaydı. Oğluma baktığımda da, onu harika bir baba olarak görüyorum. Dilerim bütün babalar, çocuklarının en sevgili kahramanı olmayı başarırlar. “Babalar Günü “ kutlu olsun.
