Eğer Rönesans döneminin bir sanatçısı günümüzde yaşasaydı, sosyal medya hesapları muhtemelen milyonlarca takipçiyle dolup taşardı. Instagram'da her bir fırça darbesini canlı yayınlardı, Twitter'da sanat eleştirmenleriyle atışırdı ve TikTok'ta en son dans trendlerine ayak uydurarak eserlerini tanıtırdı.
YouTube kanalında, 'Bob Ross tarzı' rahatlatıcı sanat dersleri verirken, aynı zamanda Patreon'da destekçilerine özel içerik sunardı. Sanat galerileri yerine, sanal gerçeklik sergileri düzenleyerek eserlerini dünyanın her yerinden insanlarla paylaşırdı. Ve tabii ki, NFT'ler sayesinde dijital sanat eserlerini satarak kripto para birimlerinde servetini katlardı. Ama en önemlisi, sanat ve teknolojiyi birleştirerek, bugün bile hayal edemeyeceğimiz yepyeni bir sanat akımının öncüsü olurdu. Sanatçı, eserlerinde yapay zeka kullanarak, izleyicilerin eserle etkileşime geçebileceği interaktif deneyimler yaratırdı. Belki de eserlerini 3D yazıcılarla üç boyutlu hale getirir, böylece sanatseverler eserlerini evlerinin konforunda hissedebilirlerdi. Sanatçının etkisi, sadece sanat dünyasını değil, moda, müzik ve hatta gıda endüstrisini bile dönüştürürdü. Örneğin, bir tablonun renk paletinden ilham alarak tasarlanmış bir giyim koleksiyonu veya bir heykelin formundan esinlenilmiş bir mimari yapı, sanatçının etkisinin ne kadar geniş kapsamlı olabileceğinin kanıtları olurdu. Ayrıca, sanatçının çevresel sorunlara duyarlılığı, sürdürülebilir malzemeler kullanarak yaptığı eserlerle, ekolojik bilinci artırmada da önemli bir rol oynardı.
Sanatçının etkisi, eğitim alanında da hissedilirdi; çünkü sanat tarihi dersleri, onun eserlerini analiz ederek, öğrencilere yaratıcılığın ve yenilikçiliğin önemini öğretirdi. Ve elbette, sanatçının eserleri, popüler kültürde de yer bulurdu; film ve televizyon yapımları, onun eserlerinden esinlenerek yeni hikayeler yaratırdı. Sonuç olarak, Rönesans döneminin bir sanatçısı günümüzde yaşasaydı, sadece sanat dünyasında değil, kültürün her alanında devrim yaratır, ve belki de en önemlisi, insanların sanata ve yaratıcılığa bakış açısını sonsuza dek değiştirirdi.
Eğer Leonardo da Vinci günümüzde yaşasaydı, muhtemelen bir teknoloji devinin CEO'su olur, akıllı telefonlar için uygulamalar tasarlar, belki de sosyal medyada fenomen bir influencer olurdu. Kim bilir, belki de Kickstarter'da Mona Lisa 2.0 için fon toplardı ya da Vitruvius Adamı'nın hologramını yaratırdı. Düşünsenize Da Vinci'nin YouTube kanalında "Haftanın icadı" videolarını izliyoruz, Instagram'da en son robot tasarımını paylaşıyor. Ve tabii ki, her zaman olduğu gibi, not defterlerini şifreli tweetlerle dolu bir Twitter hesabında paylaşır, tüm dünya onun gizemli buluşlarını çözmeye çalışırdı. Sanat galerileri yerine, sanal gerçeklik sergilerinde eserlerini sergiler ve her biri birer NFT olarak satılır. Ah, ve tabii ki, TED Konferanslarında "Rönesans'tan Yapay Zekâya: Sonsuz Merakın Gücü" başlıklı konuşmalar yapardı. Leonardo'nun günümüzde yaşaması, hem sanat hem de bilim dünyasında devrim yaratabilirdi, çünkü o, zamanının çok ötesinde bir dehaydı
