SEMPER EADEM

(BİRİNCİ ELİZABETH’DEN BERİ İNGİLİZ SALTANATININ BELİRLEYİCİ İLKESİ;

‘HEP AYNI KAL’ ANLAMINDA)

 

Bu hafta ki yazımızın konusu KRALİÇE!

Kerameti kendinden menkul bazı tipler konuyu yorumlarken zurnayı zırtlatıyorlar.

 

Öncelikle bu yazı bir güzelleme değil, sadece birkaç tespiti amaçlıyor.

Malum geçtiğimiz hafta ortasında İngiltere kraliçesi 2. Elizabeth vefat etti. Kadın bu erkek dominant dünyada tam 70 yıl hükümdarlık etmişti.

 

Ardından edilen en isabetli laf Fransa Cumhurbaşkanı Macron’a aitti.

‘O İngilizlerin kraliçesi idi, ama dünyanın geri kalanına gör o KRALİÇE idi!’

Kim aksini iddia edebilir ki. 40 yaşın üstünde ki herkes, ama herkes ‘kraliçe’ denince 2.Elizabeth’in kasıt edildiğini bilmez miydi?

 

Bazı densiz yorumlar da yapılıyor; adamın biri mesela muhalif medyanın dış haberler bilmem nesi, yazmış;  kötülüklerinin hesabı falan diye, aklı başında bildiğim bir başkası ki Almanya da yaşıyor, demiş ki ‘cehenneme kadar yolun var’

 

Yani biri harbiden zıçmış, öbürü de tüy dikmiş. Bazı solcular böyle oluyor, onun için de hiçbir inandırıcılıkları kalmıyor.

 

Öyle ya hayatın pek çok insana esirgediği her bir dünya nimetine sahip ol, sonra da –arsızca-her şeyden şikayet et.

 

Yok emperyalistmiş falan, ulan dingil söz konusu yerin adı; İngiliz imparatorluğu’

 Öte dünyaya gidenin sıfatı ‘kraliçe!’

 

Köfte kıymadan yapılır de daha mantıklı durur ama maksat osuruktan ‘solculuk’ yapmak olunca böyle oluyor.

 

Sen o ülkenin rahat, eşitlikçi, adil, refah düzeninde ye iç, eğlen, eğitim al. Sonra da zırvala. Yanlış anlaşılmasın; eleştiremez demiyorum. Elbette eleştir de…

Neyse

 

Ben, kraliçenin 1971’deki Türkiye ziyaretinin İstanbul ayağında ordaydım; oturduk karşılıklı çay içtik diyeyim de bazılarının bir yeri şişsin. Ben Hilton otelinde komiydim, yani garson yamağı. Otele birkaç kaliteli karton kutu içinde bir şeyler gelmişti, doğruca buzluğa konuldular, anladık ki yiyecek bir şeyler, sorduk; kraliçenin rozbifleri dediler.

‘O ne oğlum?! Anlattılar.

 

Biz o zaman gece çalışıyoruz, saat 20.00 de mesai başlıyor sabah saat 06.00 da bitiyor. E, gece yarısı acıkıyor insan, ortalıkta kimse yok birkaç güvenlikçi var onları da kafaya alıyoruz otelde ne kadar gece mesaisi yapan varsa toplanıp giriyoruz mutfağa, dolaplar açılıyor kraliçenin rozbiflerine akınlar düzenleniyor. Ve kısa zamanda da düşman yani rozbifler yok ediliyor.

 

Hani biri gelip sorsa ‘nerede bizim rozbifler?’ diye hapı yuttuk. Kimse sormadı.

O günlerde annem, herhalde Çerkez damarı çekmiş olacak ki Ayazağa denen bir yerde atlar için engelli yarış parkına gideceği tutmuş (efem, bilmeyenler için; konkurpik de denir)

Meğer bu merhume Elizabeth de at düşkünü ve namlı bir binici imiş.

 

Yani aynı gün o da orada! Annem ki katıksız bir asi ve cumhuriyet sevdalısıydı. Kalabalık içinde yürürken bir anda kraliçe ile burun burna gelmiş, Elizabeth zarifçe gülümsemiş.

Sevgili anneciğim yaşadığı sürece bu anı hiç unutmamıştı.

Öyle ya koca İngiliz kraliçesi ya! Bunun öyle sıradan insanların yaklaşabileceği biri olmaması lazım değil mi? Böyle öğretilmişiz.

 

 BBC de cenaze törenini izliyorum; oğlu Charles kral oldu ya, adam tahtı devir almaya geliyor? Birkaç yüz km yoldan arabayla, tüm konvoy havadan yol boyunca görüntüleniyor.

Yahu altı üstü yedi araba ve üç ya da dört motorsikletli polis, oğlum siz kafayı mı yediniz? Bu İngiliz kralı değil mi? Yok mu şöyle anlı-şanlı 100-200 arabalık konvoylarınız, hem ne o öyle saatler öncesinden niye kavşak kapatılmıyor.

 

Hatta iki taraflı yolu trafiğe kapatılmalı. Yolda çaresiz bekleyenlere azmanlık yapan koruma görevlileri de yok. Çünkü bekleyen yok! Trafik ancak yakın mesafede kontrol ediliyor. Onun dışında necip İngiliz halkı işine gücüne devam ediyor.

 

 Lan oğlum siz ne biçim milletsiniz koca kral öyle ‘ipiyle kuşağı...’ Yola konur mu?

‘Hep aynı kal’ derken bunlar sizce neyi kasıt etmiş olabilirler?