Son dönemde o
kadar çok polis adliye haberi var ki ‘ölü
bulundu’ şeklinde gelen. Pek çoğunun şüpheli ölüm nedeniyle ‘intihar’ olarak verilmemesini
anlamakla birlikte pek çoğunun da sansürlendiğini söylemeliyim. Kimi ailesinin rencide olmaması için kimi
de siyasete konu edilmemesi için…
Haberlere
ister ‘ölü bulundu’ ister ‘intihar etti’ şeklinde geçsin, gerçek; birlikte
ölüyoruz. İşçi, memur, işsiz, atanamayan
öğretmen, mobbinge uğrayan müdür ya da memur, borçlar, mobbing ya da işsizlik
gibi nedenlerle yaşamına son veriyor…
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG)
Meclisi’nin raporunu
bugün manşete taşıdık. Rakamlar gerçeğin çok altında. Çünkü basına yansıyan ya
da ulaşılan verilerden tespit edilmiş…
Ama sadece
tespit edilen rakamlar bile ürkütüyor bizi.
İSİG verilerine göre son 8 yılda
(2013-2020) ülkemizde 502 emekçi intihar etti…
Emekçi
intiharında Antalya; İstanbul, Kocaeli
ve İzmir’den sonra 4. oldu…
Şiddet,
taciz, kadın cinayetinden sonra bir kara derece daha…
Yetkili,
yetkisiz herkesin oturup düşünmesi gerekli…
İşte içimizi
yakan o cinayet ya da intiharlardan sadece bir kaçı…
2015 Yılında
Gazipaşa’da köprü inşaatında çalışan,
Mardin’in Nusaybin ilçe nüfusuna kayıtlı 37 yaşındaki Mehmet Can, birlikte
kaldığı arkadaşlarını köprü şantiyesine bıraktıktan sonra eve dönüp kendini
astı…
2018 Yılında
40 yaşındaki Erol Damar, Kepez’de seyir terasına gelerek manzara izledikten sonra yanında getirdiği tüfekle başına ateş ederek
yaşamını sonlandırdı…
2019 Yılı
Temmuz ayında Akdeniz Üniversitesi
Hastanesi’nde çalışan 25 yaşındaki Nebahat Y., iş çıkışı gittiği falezlerden
aşağı atlayarak intihar etti…
2019 Yılı
Ağustos ayında Kepez İlçesi’nde TOKİ
konutlarında yaşayan ve işsiz kalan Ali Y. adındaki 45 yaşındaki adam,
geçim sıkıntısı yüzünden oturduğu apartmanın 13. katına çıkarak intihar etti…
Ve yılın ilk
günlerinde memleketi Kırşehir'den Kemer'e gelerek yaz sezonunda Kiriş
Mahallesi'ndeki bir otelin plajında
güvenlik görevlisi olarak çalışan Dilaver Dündar, kendini portakal ağacına
astı…
İlk de değil,
son da değil ama tespit edilen rakamlar hoş değil…
Üstelik içinde bulunulan pandemi
koşulları, ağırlaşan ekonomik sorunlar ve eklenen psikoloji düşünüldüğünde
geleceğe dair kaygılanmamak da mümkün değil…
Çok değerli yönetenlerin bir çözüm düşündüğünü ya da en azından çözüm üzerinde olduğunu düşünelim…
Ama
gecikiyoruz…
İşçi, işsiz, emekli, çalışan, patron,
memur, esnaf hepimiz için zor zamanlar…
Dayanışma,
destek, kucaklama gerek…
Acilen…
