/ 9
Serik ilçesine bağlı Gebiz’in Yumaklar köyü yamaçlarında bir küçük mera varmış. Eskiden yörüklerin 'Güzle' dediği yerlerden. Antik Silyon kentini de kuşbakışı gören bir bölge. Yakın tarihe kadar köylerimizde henüz hayvancılık bitmemişken buralar yaz sıcağında sahilden hayvanların otlak için götürüldükleri alanmış. İroniye bakın ki adı 'Kış Ağılı' yani 'yaz ağılı' demiyor. Ya da 'Kıçali' ne anlama geliyor.
/ 9
Ama son yıllarda neresinden bakarsan bak her yönüyle bir 'işgal' ya da 'istila' altındaki güzel yurdumun bu cennet köşesi merası da işgal edilmiş. Yok ama istila sosyal medya fenomenleri değil, birileri gelip buraya resmen parsel parsel çökmüş.
/ 9
Turan Şahin, 'Abi seni Gebiz’de güzel bi yere götüreceğim. Adı Kıçali, bayılacaksın' dediğinde küçük bir arama yaptıydım da orda gördüydüm. Bizim Meşhur Köfteci Cihat Tunç gitmiş, 'Analık yurdu' diye paylaşmıştı. Bu mevsimde orada boş çardaklar bulup kullanacağımı, fotoğraflarıma derinlik katacağını filan düşünmüştüm. Ama öyle olmadı.
/ 9
Bir noktadan sonra patika olan yoldan devam ederken, tel örgü ve taşlarla yolun kapatmış olduğunu gördük. Geri dönüp oradaki yörüklere sorduk. 'Tel örgüyü açıp geçin, ama ardından kapatmayı ihmal etmeyin' dediler. Devamı için bekle…
/ 9
Tepeleri aşıp düzlüğe vardığımızda, Mevlüt Çavuşoğlu ve ailesinin Söbüçimen yaylasındaki görüntüsünün minyatürü ile karşılaştık. Yemyeşil çayırların arasında kıvrıla kıvrıla menderes oluşturup akan su, bölgenin hemen girişinde bir gölcük oluşturmuş, suyun üzeri bembeyaz papatya…
/ 9
Turan, daha önce günübirlik geldiği kendisinin öğrendiği şekli ile 'Kıçali', küçücük yön tabelasına göre 'Kış Ağılı' olan merayı tanıyamadı. Meğer benimde videosunu gördüğüm çardaklar bu suyun çevresindeymiş, ve şimdi yoklar.
/ 9
Sadece 2 saat kadar konakladığımız sürenin en az 90 dakikasını fotoğraf ve video çekimine ayırdım. 'Açlıkla tokluğun arası bir dilim ekmek' der ya kaynanam. Çünkü vakit yoktu, hava kararıyordu. Dönüş yolunda anlam veremediğimiz yoldaki bariyeri önce açıp, sonra kapatarak geri döndük.
/ 9
Bu arada bilen bilir, Kayınpederim Merhum Osman Saraç Gebizli. Halâ akrabaları yaşar oralarda. Buradaki değişimi araştırdım. Efendim dedik ya, istila sürecinde birileri burayı keşfetmiş. Belki 200 yıldır ataları burayı mera olarak kullanan yörük çocuklarıdır bilemem. Ama öğrendiğime göre burayı parsellemişler, yetmemiş, gelen gitmemeye, günübirlik pikniğe gelenler de bu kaygı ile rahatsız edilmeye filan başlamış. Olay yetkili mercilere ulaşmış, 'Mera Alanı'na kazık bile çakılamayacağı gerçeğinden yola çıkarak bölge temizlenmiş. Bu yıkımın son ucunda bölgeye giden yolun geçtiği tapulu arazinin sahibi yörükte, sınırına tel örgü çekmiş.
/ 9
Gene koptum yav. 1996 yılıydı sanırım. Manavgat- Alanya yolu gündemde. İlçenin içinden geçen yol yükü kaldırmıyor. Tam da o günlerde, Şimdiki Kültür merkezinin o tarafların tapulu sahibi Osman Berberoğlu dava açmış, kazanmıştı.
'Yolu mu kapatacaksın abi' dediğimde 'Tabii ki hayır. Aileme yakışmaz her şeyden önce. Sadece yasal hakkımı belgeledim. Kamulaştırma bedeli bile istemeyeceğim devletimden' demişti.
Bu yörük aynı şeyi yapar mı? Bilemem. Sordum, başka bir yol var ama tam bir patikaymış. Orman kanunları geçerli bölgede ne olur bilemiyorum. 1989 yılında 34 yıl önce Adrasan’a ilk gittiğimde bir yazı kaleme almıştım ve şöyle bir cümle ile bitirmiştim. 'Gelin, görün, ama giderken sadece ayak izinizi bırakın lütfen…'
Şimdi bu yol mevzu nereye varır bilemem. Bu güzel mesire alanını 'mera' kimliğine zarar vermeden kullanmanızı tavsiye ederim. Beraber de giderim. O çeşmenin suyundan güzel çay oluyor…. Gerçekten…
