Çocukları ağlatmayın! Duyun bu sesi!
Dünyalar güzeli bir kız çocuğu. Pırıl pırıl, masum.
Kültürlü, çevreci, entelektüel bir ailesi var. Annesi ve anneannesi ile
yaşıyor…
Doğayla da haşır neşirler…
Bir gün en yakınları (komşuları) tarafından, taciz ediliyor…
Önce kimse inanmak istemiyor…
Çünkü “iyi giyimli, eğitimli, meslek sahibi”…
Ama o inatla anlatıyor, kirli ellerin kendisine neler
yaptığını…
Ve devreye Saadet Öğretmen giriyor…
Saadet Öğretmen Çocuk İstismarı ile Mücadele Derneği (UCİM)
Koordinatörü Arzu Arıcı da takip ediyor konuyu…
Bir vesile haberimiz oluyor. Gidip destek oluyoruz…
Sonra bir bakıyoruz ki aile de tanıdık çocuk da…
Adaletin zor günlerden geçtiği zorlu bir davada mağduriyetin
büyümemesini diliyordum…
Ama olmadı…
Maalesef iki duruşma öncesi beraatı istenilen sanık, dün
serbest bırakıldı…
Yüreklerimiz yandı…
Kahrolduk…
Saadet Öğretmen Çocuk İstismarı ile Mücadele Derneği UCİM
Başkanı Saadet Özkan, üzüntüden kelimeleri bir araya getiremedi…
Duygularını açıklamaya çalıştı ancak gözyaşları buna engel
oldu…
E, kolay mı…
Taciz mağduru yavrucak O’nu aramış…
“Bana inanmıyor musunuz” demiş…
Öyle gelişmeleri O da takip ediyor…
Mahkemeye gelmese de duyuyor, görüyor ister istemez…
Sanığın beraatinin konuşulduğunu mutlaka duymuştur…
Ne acı ki o küçücük yavrucak “Mahkemeye ben çıkıp kendimi
savunayım” demiş…
Neden duymuyoruz ki bu sesi…
Niye dindirmiyoruz acılarını…
Ruhlarını iyileştiremesek de yaralarını sarmıyoruz…
Dün adaleti bulamadık…
Sanık beraat etti…
Ama üst mahkemeye itiraz edilecek…
Ve inanıyorum ki adalet yerini bulacak…
Sessiz kalınmayacak…
