Bir ülke düşünün ki taciz, istismar vakaları her yıl
artıyor. Ama o ülkede artan mağduriyete rağmen azalan bir mahkumiyet var…
Aklımın almadığı değil ama almak istediği şeyleri yaşar
olduk…
Kadın-erkek, genç-yaşlı, çoluk-çocuk fark etmiyor…
Hatta yaşı, başı da yok…
Cinsel istismar her yerde, her yaşta karşılaşılabilen bir
vaka…
O kadar ki kundaktaki bebeğe kadar uzandı durum…
Hal böyleyken ve sadece istatistiklere geçen rakamlar bile
dudak uçuklatıyor…
2014 Yılında 11 bin 95 çocuğumuzun cinsel saldırıya maruz
kaldığı ve yüzde 18,5'inin 11 yaş ve altında olduğu söyleniyor…
Son 10 yılda şiddet gibi tacizin de artış sağladığı bir
gerçek…
Peki ne yapılmalı…
Duyarlı olmalı, sessiz kalmamalı. Mağdurun mağdur olmaması
için hassas olmalı, sahip çıkmalı, toplumsal reflekslerimizi artırmalıyız…
Antalya, tacizin yüksek olduğu kentlerin başında…
Ancak istatistiklerdeki gibi garip yaşananlar…
Vaka fazla, mahkumiyet az…
Her zaman savunduğum, Antalya Kent Konseyi Kadın Meclisi
Başkanlığım dönemimde grubumla yaptığım ama kendisi de kadın olan Yönetim
Kurulu Başkanı’nın kaprislerine kurban gittiği için uygulayamadığımız ‘cinsel
istismarla mücadele ve korunma’ konusu pilot okullarda başlayarak öğrenci,
öğretmen, yönetici ve velilere ayrı formatlarda sunulmalı…
Zorunlu eğitim olmalı nihayetinde de…
Bunu istersek başarabiliriz…
Başarmalıyız da…
Tek yapmamız gereken empati…
Mağdurların çığlığı olmak hepimizin görevi…
Ödevi…
Antalyamızı bu konuda daha duyarlı olmaya davet ediyorum…
Ayrıca vekillerimiz de yaşanan bu durumdan bir ödev çıkarmak
durumundalar sanki…
Neden mahkumiyet az?
Neden suç artarken, mahkumiyet azalıyor?
