Yıllar yılar öncesi. Bir insan ömrüne sığmayan zaman
dilimi. Yer Anadolu ve Rumeli toprakları. Kapitalizm azmış, kudurmuş,
parçalayıp, talan etmediği yer kalmamış.
İmparatorluklar bir birer devrilmiş, krallar, padişahlar
düşmüş, alan alana, kaçan kaçana. Ve herkes can derdinde; ama kimisi canını
İngiliz Savaş Gemileri ile canını kurtarırken, kimisi de, almış eline çakar
almazını, çapasını, düşmüş düşman peşine. Bir bahar sabahı başlayan son
coşkular, yaza doğru olgunlaşıyor ve yaz-güz arası ekilen tohumlar meyvesini
vermeye başlıyor. Ve derlenen toplanan hasat edilen emekler, umutlar
götürülüyor Anadolu'nun kaç geçmişe Başkentlik yapmış bir kasabasında
depolanıyor. Bütün emekler, umutlar, her şey ama her şer o kırsal kasabada güz
fidesi olarak yeşeriyor. Ve güzel halkım da buna Millet Meclisi
deyiveriyor. İşte bu günler pek farkında
olmadığımız, sanki hep varmış gibi sandığımız o TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ
(TBMM), o kırık umutlar ile el ele verilerek, omuz omuza içte ve dışta bir
mücadele ile kuruluyor. Hani o ağası imiş gibi davrandığımız TBMM, o günlerden
geldi bu günlere.
İçindeki ihanetlerin, hıyanetlerin farkında olarak. Ana
gibi, yar gibi sessiz ve her şeyi içine atarak, bir umut ile direniyor her
şeye. Niçin, Biliyor musun? Senden gelecek bir ses için. Senden gelecek bir
nefes için, son nefesini tutmuş bekliyor. O kocaman ihtişamlı yapı, senden bir
umut bekliyor, 24 Haziran'da. Hani, suya kapılmış, yorgun, bir elinde çocuğunu
havaya kaldırarak bekleyen ana gibi; Anadolu'nun ve Rumeli'nin yiğitlerinin
nefesini ciğerlerinde duyan O TBMM, senin sesini ve nefesini bekliyor. "Ben uyur, ben dayanmaz isem, sen
ölürsün, yok olursun" diye feryat ederek.
Bu topraklar, hep yok olurken doğurdu yiğitlerini. Susuz
kalan çiçeğin son nefesi ile yeni bir soğanını yanına bırakması gibi. İktidar, kendi iktidarının Cumhur'dan
koptuğunu kendisinin de gördü ve can havli ile YERLİ ve MİLLİ havası ile
YABANCIYA satmadığı O Kurtuluş savaşında kurtarılan ne liman bıraktı ne de
Fabrika. Tarlalar, sular, barajlar ise cabası. Mezar yeri için bile üç
kulhuvallah, bir elham okuyacağı, canı-kanı ile kurtardığı toprakları satın
almak zorunda kalacak yoksul ve saf-masum halkım, sen ne zaman uyanacaksın.
İktidar ve ortakları Cumhursuz Cumhur İttifakını yaptılar. Ama halk da
dayanamadı, doğulusu, batılısı kim var ise, olabildiğince bir birliktelik
sağlama derdine düştü.
En sonunda siyasiler bu feryadı duydu ve bahar umut
çiçeklerini açamaya başladı. Karanfillerin, güllerin, nergislerin kokularını
yakında sokaklarda duymaya, görmeye başlayacaksınız. Bekleyin. Hem de Umut ile
Direnç ile Güç ile. 21 yüzyıl çok sesliliğin yüz yılıdır. Televizyonları,
gazeteleri, giysileri ile zevkleri ile. Allı, morlu, rengarenktir. Ama bize
aynı şeyleri farklı sözcükler ile söyleyerek çok sesliymiş havası verenler,
haykıracağımız tek sözcüğe bile tahammül etmekte zorlanıyorlar.
24 HAZİRAN, um udun günü olacak. CHP'lisi, İYİ Partilisi,
Saadet Partili, Demokrat Partilisi ve geniş halk kitleleri ile. İlk hedef,
anti-emperyalist bi,r savaş sonrası kurulan, TBMM'nin onurunu kurtarmak.
DEMOKRATİK PARLAMENTER SİSTEME geçmek için, tüm güçler birleşmeli. Bu sese,
AKP'lisi de, MHP'lisi de kulak vermeli. Hani o NEFES filminin repliği gibi,
TBMM yok olur ise, demokrasi de, özgürlükler de yok olur. Devlet kurumları yok
olur. Yaşamı pahalı, ürünü ucuz hale getirenler, elektrik borcunu ödeyememek
sanki yurttaşın suçu imiş gibi; kaçağına sahip olamayan elektrik şirketleri, bu
kaçağı halktan iktidar aracılığı ile tahsil ederken, borcunu güzün hasat
sonrası ödeyecek çiftçinin, köylünün elektriğini kesmekten çekinmemektedir.
Hükümetin işini yapan Müteahhitlerin, yollar ve köprülere yapmak için aldıkları
kredilere hükümetçe zorla kefil yapılmamız yetmezmiş gibi bir de yıllarca
ödenecek DELİ DUMRUL paraları ödetiliyor hepimize. Ey halkım, uyan artık bu gaflet uykusundan.
Bak bu sabah haberlerde, Hatay'da tek çocuğuna mama alamayan baba intihar
etmiş. Çevrene daha ne kadar duyarsız kalacaksın. Uyanmak, farkında olmak için,
sıranın sana gelmesi mi gerek? Bu halk, nasıl yıllar yıllar önce
anti-emperyalist kurtuluş savaşı vermiş ise, BU GÜN DE AYNISI YAPACAKTIR.
Kendini kurtaracak, kendi gibi olanı seçecek ve eline oy pusulasını alacak,
gece yarısına doğru, kendini, kendisine(halka) rağmen muktedir olanları oyları
ile o makamlardan kovacak, HALK, HALKIN İKTİDARINI KURACAKTIR!.. Yaşasın halkın
iktidarı. Yaşasın, Demokratik Parlamenter Sistem. YAŞASIN ŞANLI, KURTULUŞ
SAVAŞININ ONURU TBMM'si!..
