Çatı katında ikamet eden bina yöneticisi, çatının yenilenmesi için bir şirketle anlaştı ve belirlenen süreç içerisinde çatıyı yeniledi. Ancak, kat maliklerinden bazıları çatı için belirlenen ücreti ödemeyince, yönetici icra takibi başlattı. Davalılar, icra kararına itiraz etti ve mahkemeye başvurdu. Mahkeme, davalıların itirazını kabul ederek davayı reddetti. Yönetici, bu kararı temyiz etti.
Temyiz Süreci:
Davacı yönetici, Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 20/1c maddesine dayanarak, çatı yapım bedelini ödemeyenlerin itirazlarının iptali ve takibin devamını istedi. Ancak, Yargıtay 20. Hukuk Dairesi, mahkeme kararını onadı.
Karar Gerekçesi:
Yargıtay'ın kararına göre, dava konusu taşınmazın mimari projesine göre ana taşınmazda çatı bulunmamaktadır. Davacının kendi dairesini kapatacak şekilde çatı yaptığı tespit edilmiştir. Çatı yapımı için proje değişikliği gerektiği, bu değişikliğin ise kat maliklerinin oy birliği ile alınması gerektiği vurgulanmıştır. Mahkeme, bu oy birliği kararının olmadığını belirleyerek davayı reddetmiştir.
Karar Metni:
"Açıklanan gerekçelerle mahkemece yazılı şekilde karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığından dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal gerektirici nedenlere göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına oy birliğiyle karar verildi."
Öğreti ve İçtihat:
Yargıtay, yasaya aykırı şekilde yapılan çatının yapım giderinden davalı tarafın sorumlu tutulamayacağını vurgulamış ve bu durumu emsal karar olarak nitelendirmiştir.
