Toprağı işleyen, seralarda gece don nöbeti tutan, ürünlerini
evlatları gibi yağmurdan, selden, fırtınadan, dondan koruyan üretici, yaşanan
kriz tokadından sonra Antalya’nın her yıl kaderi haline dönen sel, yağmur ve
fırtınadan zarar gördü…
Yıllardır bu haberleri yapan biri olarak artık bıktık
usandık. Hep aynı sorunlar, hep aynı son. Ne mülkiyet sorunları hallediliyor ne
de TARSİM kapsamına alınması için yapılması gerekenler yapılıyor…
Yarın herkes ilçelerde yıkılan seralarda, su altında kalmış
tarlalarda pozlar verecek. İncelemeler yapacak yetkililer, rakamlarla zararı
anlatacak…
Daha bu ilk sağanak oysa…
Yarın ne olacağını da bilmiyoruz ama ilk sağanak bile yıktı
geçti. Ürünler su altında. Hem tarlada hem serada zarar büyük. Hem de bu yokluk
ve yoksunluk içinde…
Düşünün şimdi tarlası, serası, traktörü icralık olmasına
rağmen direnip ekip biçen üreticinin suçu ne? Neden yetkililer hala bu
yağışların ve fırtınanın yaralarını saramaz? Neden kalıcı tedbir ve önlem
hayata geçmez…
Hibe de verilsin geri ödemeli destek de ama artık tüm
seralar modern hale gelsin.
Dere yatağında sera, tarla olmasın…
Bile bile afeti beklemek acı. Ama görünen tablo o ki
yıllardır aynı şeyi yapıyoruz…
Şimdi gelelim 25 yaşındaki Serikli biber üreticisinin
sözlerine...
Ne diyor kardeşimiz; "Yağmur yağdı, elimizden gelen bir
şey yok. Cenab-ı Allah'ın takdiri.”
Bak güzel kardeşimiz, bir doğa olayının afete dönüşmesini
Allah’a bağlama. Eğer biz gereken tedbiri alsak afete dönüşmeden atlatırız.
Yağmuru da seli de depremi de…
“Bu su 10 günde ancak temizlenir, biberler sudan dolayı
kesilecek. Bu sezon yine hüsran" sözlerin ise yaşananların acı özeti…
Döviz kuru darbesi sonrası gelen darbe gerçekten size hüsran
bir sezon yaşattı…
Dereler ıslah edilmeden, gerekli önlemler alınmadan, tehlike
arz eden seralar güçlendirilmeden ve sigortalanmadan sorun bitmez…
Fakat buna da kimsenin niyeti yok…
İktidar koltuğu kaptırmamak derdinde, ona buna çamur atma
peşinde koşarken gözü ne işçiyi, memuru, ne öğrenciyi görüyor…
Hatta bitmiş tükenmiş çiftçiyi de görmeye niyeti yok…
Dünyada su ve gıda savaşları kapıdayken bu pervasızlığa
anlam verebilmek mümkün değil…
Umarım birileri artık üreticiyi görür…