Antalya’nın trafik sorununa ilişkin bir rapor kaleme alan eski milletvekili Sadık Badak, kentin doğu yönünde 150 kilometre uzanan bir yapıya sahip olduğunu ve trafiğin çoğunluğunun turizm, tarım ve mesleki ulaşım kaynaklı olduğunu ifade etti.
Badak, otoyol projesinin tek başına yeterli olmadığını ve bölünmüş transit yol, raylı sistem, turizm yolu ve kuzey çevre yolu gibi farklı seçeneklerin daha uygun ve mantıklı olacağını öne sürdü. Badak, aynı zamanda Batı Akdeniz kıyılarında endüstriyel taşımacılığın yasaklanması gerektiğini de dile getirdi.
- Döşemealtı-Alanya arasında otoyol yerine transit bölünmüş yol yapılması, hem maliyeti hem de çevre etkisini azaltacaktır. Bu yol, 180 kilometrelik koridorda planlanan otoyolun yerini alabilir.
- Antalya Havalimanı-Belek-Titreyen Göl turizm yolu, 10 yıldır beklenen bir proje olup, bölgenin ulaşım sorununun yüzde 15’ini çözebilir. Bu yol, Kültür ve Turizm Bakanlığı ve Antalya Büyükşehir Belediyesi işbirliği ile iki yıl içinde bitirilebilir.
- Kuzey çevre yolu, Döşeme Altı-Aksu-Y.K. yatak hattı olarak tamamlanmalı ve bir yıl içinde hizmete açılmalıdır.
- Raylı sistem, Kepez ilçesinden taşınacak olan toptancı halin yerine GAR olarak kullanılabilir. Aksu-Serik-Manavgat-Alanya-Gazipaşa Havaalanı arasında raylı ulaşım sağlanabilir. Bu proje, YİD modeli ile beş yıl içinde gerçekleştirilebilir. (Günlük yolcu sayısı 50.000 kişi). Mevcut raylı sistemler bu noktaya bağlanırsa, il genelinde bir ağ oluşturulabilir.
- Mevcut Alanya Karayolu ve 20 FS Kavşak, üç yıl içinde yapılabilir.
SONUÇ: Batı Akdeniz kıyılarında, Çukurova-Ege arasında endüstriyel otoyol taşımacılığına ihtiyaç yoktur. Karadeniz kıyılarında yoğun ihracat taşımacılığı olmasına rağmen, transit bölünmüş yol yeterli olmaktadır. Ege ve Çukurova Endüstri Bölgeleri, Mersin-Taşucu-Karaman-Beyşehir-Isparta-Burdur-Denizli-İzmir güzergahında otoyol ile bağlanabilir. Döşeme Altı-Alanya ilçeleri arasında ise transit bölünmüş yol yapılması daha mantıklı bir çözüm olarak görülmektedir.
Raporda, transit bölünmüş yol projesinin avantajları ve Antalya-Alanya Otoyol Projesi ile 15 Aralık 2023 ihalesinin dezavantajları da belirtilmiştir.
Transit bölünmüş yol projesinin avantajları şunlardır:
- Antalya-Gazipaşa arasındaki ticari, sivil ve transit taşımacılığı karşılayabilecek kapasitede olması
- Bölgedeki diğer ulaşım sorunlarının yüzde 80’ine eş zamanlı olarak çözüm getirebilmesi
- YİD bütçesini, Antalya-Gazipaşa Raylı Sistem (Alanya-Ray) projesi için kullanma imkanı sunması
- Otoyol maliyetinin yüzde 26’sına (yaklaşık dörtte birine) denk gelen bir bütçe gerektirmesi
- Genel bütçeye ve halka yük olmadan, Kültür ve Turizm Bakanlığı Tanıtma Fonundan Antalya’ya ödenen yıllık 400 milyon dolar kaynağa dayanabilmesi
- Projenin A. Döşeme Altı-Manavgat ve B. Manavgat-Alanya bölümleri olarak iki ayrı ihale ile iki ayrı firmaya verilerek üç yıl içinde tamamlanabilmesi
- Daha az arazi kullanılması ve işletme maliyetlerinin düşük olması
- Geçecek araç sayısında garanti ve ücretli geçiş olmaması
- Servis yolları ile güzergahtaki yerleşimlere ulaşım kolaylığı sağlaması
Antalya-Alanya Otoyol Projesi ile 15 Aralık 2023 ihalesinin dezavantajları şunlardır:
- Orta Doğu-Çukurova-Ege arasındaki ağır taşımacılığın, “yüksek nitelikli tarım ve özel turizm bölgesine” çevre sorunları getirme riski taşıması
- Ulaşım sorununun sadece yüzde 20’sini çözebilmesi. (Günlük 80.000 aracın 16.000’i tercih edecek)
- 10 yıldır sorunun yüzde 80’lik (Antalya-Manavgat arası) bölümüne ilgi gösterilmemesi. (Örneğin, Havaalanı-Belek Titreyen Göl hattının tamamlanmasının gündeme gelmemesi)
- Ülkenin kısıtlı kaynaklarına rağmen (bağlantı yolları ile toplam 200 km x 15 milyon euro = 3 milyar euro + 15 yıl döviz kredisi faizi 1.5 milyar euro) 4.5 milyar euro = 135 milyar TL gibi dev bir maliyetle vatandaşa ve kamu bütçesine büyük bir yük getirmesi
- Beş yıl daha beklenmesi gerektirmesi
- Geniş arazi kullanılması ve işletme maliyetlerinin yüksek olması
- Geçtiği güzergahta yerleşimlerden tel örgülerle ayrılan bir yol türü olması
- Geçecek araç sayısında garanti verilmesi ve ücretli geçiş olması
- Bölgede veya transit olarak ağır tonajlı ve endüstriyel taşımacılık bulunmaması
Ayrıca raporda, transit bölünmüş karayolu için şehirlerarası ulaşım maliyeti 1 milyon dolar/km ve endüstriyel ulaşım maliyeti 4 milyon dolar/km olarak hesaplanmıştır. Otoyol için ise şehirlerarası ulaşım maliyeti 6 milyon dolar/km ve endüstriyel ulaşım maliyeti 15 milyon dolar/km olarak belirlenmiştir.